بیستم فروردین یادآور غرور ملی ایرانیان در دستیابی به قدرت هستهای باوجود تحریمهای ظالمانه است؛ قدرتی که برای کسب آن خونهای پاکی ریخته شده و کودکان بیگناهی سایه گرم پدر را از دست دادند، اما با میوه تلخ برجام متوقف شد.
۲۰ فروردین ۱۳۸۵ بود که خبر دستیابی ایران به فناوری صلحآمیز هستهای و راهاندازی زنجیره کامل غنیسازی اورانیوم اعلام شد؛ موفقیتی که با تکیه بر توان داخلی و در شرایط تحریم به دست آمده بود و همگان را متحیر ساخت.
تولید سوخت هستهای موردنیاز رآکتورهای هستهای، رؤیایی بود که دانشمندان جوان کشور با اتکال به قدرت باری تعالی و مجاهدت شبانهروزی آن را تبدیل به واقعیت کردند و به پاس این مجاهدت علمی، ۲۰ فروردین با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی با عنوان “روز ملی فناوری هستهای” در تقویم جمهوری اسلامی ایران ثبت شد.
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بود که آمریکا، آلمان و فرانسه بحث تولید ۲۰ هزارمگاوات برق به وسیله انرژی هستهای را مطرح کرده و آلمان ساخت دو رآکتور هزار مگاواتی در بوشهر را آغاز کرد، اما باوجود پیشرفت ۸۵ درصدی با پیروزی انقلاب اسلامی، کار را رها کرد.
آمریکا هم یک رآکتور ۵ مگاواتی در کوی دانشگاه تهران و سازمان انرژی اتمی برای تولید دارو ساخت و تعهد داد که ۲۰ مگاوات سوخت موردنیاز آن را تأمین کند و سومین مورد هم به دست فرانسویها بود و رآکتور ۳۶۰ مگاواتی کنار رودخانه کارون با ۱۰ درصد پیشرفت ساخته شد.
تلاشهای دشمن برای براندازی نظام نوپای جمهوری اسلامی با به کار گرفتن روشهای مختلف و درنهایت جنگ تحمیلی موجب شد تا برنامههای هستهای ایران بیش از یک دهه متوقف شود، اما از سال ۶۸ گامهای نخست برداشته شد.
در سال ۸۲ جوسازی گروههای ضدانقلاب در رسانههای غربی مبنی بر تلاش ایران برای ساخت سلاح هستهای موجب حساسیت اروپا و آمریکا در این مورد شده و به بهانههای مختلف سعی در توقف فعالیتها کردند، اما ایران در سال ۸۴ عزم خود را جزم کرده و در ۲۰ فروردین ۸۵ باوجود تحریم توانست به چرخه کامل تولید سوخت هستهای دست یابد.
دانشمندان و متخصصان ایرانی با دستیابی به نسل جدیدی از سانتریفیوژها و اعلام آن به آژانس بینالمللی انرژی اتمی، ایران را در زمره کشورهای صاحب فناوری غنیسازی اورانیوم قرار داده و ایران به کشورهای عضو باشگاه اتمی پیوست.
✅ روابط عمومی
✅ امور فرهنگی
مرکز آموزش علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرج