تمسخر و ریشخند
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَىٰ أَنْ یَکُونُوا خَیْرًا مِنْهُمْ (حجرات/۱۱)
اى اهل ایمان! نباید گروهى گروه دیگر را مسخره کنند، شاید مسخره شدهها از مسخره کنندگان بهتر باشند.
تمسخر به معنای مسخره کردن و نیشخند زدن می باشد. استهزا، در ظاهر یک گناه؛ ولی در باطن چند گناه است؛ در مسخره کردن، گناهانِ تحقیر، خوار کردن، کشف عیوب، اختلاف افکنی، غیبت، کینه، فتنه، تحریک، انتقام و طعنه به دیگران نهفته است. از منظر روانشناسی «تمسخر دیگران» موجبات تحریک آن ها را فراهم می سازد؛ که یا موجب اقدام متقابل فرد مسخره شده می شود که این یعنی رواج توهین، جدال، نزاع و برهم خوردن سلامت اخلاقی جامعه که بسی تبعات وخیم برای جامعه ی انسانی دارد. این مفهوم در قرآن کریم با واژههای «هزء» و مشتقات آن ۳۴ بار و «سُخْر» و مشتقات آن ۱۶ بار بکار رفته است.
❇️هر روز یک پیام قرآنی، با ما همراه باشید.
✍️ (دفتر فرهنگی) کانون قرآن و عترت مرکز آموزش #علمی_کاربردی جهاد دانشگاهی کرج
